A fish called ... Ignaas

De Prijs van gezondheid Gezondheid tot welke prijs? Hoogleraar gezondheidseconomie Lieven Annemans heeft voor het eerst een boek geschreven en dan hoeft het niet te verwonderen dat de twee thema’s van zijn discipline daarin centraal staan: geld en gezondheid. Dat gezondheid (veel) kost weten we, dat het steeds meer kost ook. Maar dat we tegelijk teveel en te weinig geld eraan uitgeven, is voor velen onder ons al wat minder evident. Welnu, doorheen deze ogenschijnlijke paradox loodst het boek De prijs van uw gezondheid de lezer op een voortreffelijke, onderbouwde en toegankelijke manier ( Annemans, 2014 ) . Een verdienste. Tegen het gemakzuchtige cliché in dat België op vlak van gezondheidszorg een opmaat is voor de hele wereld, legt Annemans ook de pijnpunten ervan bloot: te weinig preventie, te veel aandacht voor kwantiteit en te weinig voor kwaliteit, overdiagnose en overbehandeling en een nijpend tekort aan personele omkadering om een minimum aan kwaliteitsvolle zorg te gara...

Klik hier voor de link naar de uitzending van dinsdag 11 februari 2014

Uit verveling Het is (bijna) weekend en dan werken sommigen harder dan tijdens de week. Dure hobby’s, citytrips, allerlei ‘ervaringen’ of ‘verwenmomenten’ doorstaan, etc., het is een burgerlijke plicht geworden. Wil je sociaal aanvaard worden, dan antwoord je op de vraag ‘hoe was je weekend?’, beter niet met ‘ik heb me te pletter verveeld’. En toch, waarom niet? De Rotterdamse filosoof A.W. Prins promoveerde enkele jaren terug met een originele studie getiteld Uit verveling . Verveling is een thema dat vele literatoren en filosofen heeft bezig gehouden. De Russen konden er behoorlijk weg mee – denk maar aan Oblomov van Iwan Gontsjarow, maar ook bijvoorbeeld Martin Heidegger schreef uitvoerig over de verveling als een grondstemming van de mens, zoals de angst dat ook is. Is het dat we ons niet willen of niet durven vervelen, maar wat zou verveling dan met ons doen? Beeld je eens in dat je je echt verveelt; zou je dan zuchten, naar je uurwerk staren of de wolken bestuderen? Behal...

De oefenende mens Vandaag zijn de winterspelen begonnen, naar het schijnt in een stad zonder homo’s. Alleszins is Sotsji een stad met veel geld en corruptie, niet alleen naar het schijnt, want onlangs nog te zien in Panorama en dus waar – want wie waagt het aan de auctoritas Phara de Aguirre te twijfelen? Maar geen homoseksuelen? Je verzint zoiets niet. De angst zit er goed in bij het Russische regime: homo’s zorgen voor verderf, ze moeten van hun kinderen blijven, en nog wat. Angst voor en dus haat tegenover homoseksuelen, vanwaar toch? In een cursus psychologie die ik als student kreeg, was homoseksualiteit opgenomen in het hoofdstuk over afwijkingen en ziektes. Nou mag ik niet helemaal piep meer zijn, lang is dat niet geleden. En oh ja, toen ik de betrokkene erop aan sprak: ‘ik moet dat eens herbekijken’. Fijn! Wat zouden homoseksuelen nu in vredesnaam voor kwaad aanrichten? Welk stuk van onze moraliteit zuigen ze vacuüm? Bon, als je vanuit de scheppingsleer ve...

DE MENING IGNAAS DEVISCH IS FILOSOOF EN ETHICUS (UGENT) Vlaggenorgie Vlaggenorgie Albert Speer – Hitlers huisarchitect – liet in zijn dagboeken optekenen dat hij ter ere van de grote leider vlaggenorgieën organiseerde van een speciale soort, en dit ‘door van huis tot huis vlaggen te laten spannen zodat de hemel bijna niet meer te zien was’. Politiek en esthetiek, het levert zelden gezellige coalities op. Laten we vlaggenorgie vooral niet verkiezen tot woord van het jaar, er kleeft teveel as aan dat woord. Tot vandaag is de verhouding tussen kunst en politiek zeer precair. Politici die in bouwwoede ontsteken om de gemeenschap gestalte te geven? I prefer not to, zoals Bartleby zei. Beter doen we er aan de esthetiek, de kunst, te benaderen zoals Immanuel Kant ze beschrijft, als een vorm van ‘belangeloos welgevallen’. Kunst is belangeloos omdat het geen praktisch, moreel of intellectueel doel dient. Wij zijn het die van kunst iets maken. Kunst zelf dient tot n...

Zwaaien naar Grote Broer Het staat ongetwijfeld overal op Facebook dat op 4 februari 2004 Facebook (toen nog ‘The Facebook’) gelanceerd werd. Tien jaar later moet je al van heel erg ver komen om niet te weten waarvoor het platform staat. Ongeveer 1,20 miljard mensen ter wereld gebruiken het maandelijks, 728 miljoen dagelijks. In wezen organiseert dit zogeheten sociale medium een functie waaraan we blijkbaar veel belang hechten: tateren en kwebbelen, de klok rond. Terwijl zelfs de eerste generatie mobiele telefoons ook al dezelfde functie hadden als de satellietverbindingen tijdens een journaal – melden dat er nog niets is gebeurd: ‘Neen Martine, de vergadering is nog steeds niet afgelopen’ of ‘ja, ik zit nog steeds in de trein’. Een medium als Facebook laat nog meer geneuzel toe. In vergelijking met een telefoon is Facebook sociaal: je bent in principe altijd met meerderen in gesprek en iedereen ‘hoort’ elkaar. Gelukkig kunnen we selectief luisteren, want het geroezemoes moe...

DE MENING IGNAAS DEVISCH IS HOOFDDOCENT FILOSOFIE EN ETHIEK (UGENT) Beloofwaardigheid Er was eens een politicus die beloftes deed en ze na de verkiezingen moest inslikken. Er was ook eens een politicus die geen beloftes deed en niet verkozen raakte. Klinkt dit herkenbaar in deze tijden? De vraag luidt dus waarom we de komende maanden willen bedrogen worden en naar beloftes snakken die niet realistisch zijn maar ons van een beter leven doen dromen? Met dat laatste wordt nu komaf gemaakt. Zo bleek afgelopen week dat er enkele bollebozen de recent gemaakte beloftes zullen ‘doorrekenen’. Harde feiten, naakte cijfers. Gesteld dat de berekeningen kloppen, hoe zinnig kan zoiets zijn? Hoe kunnen we dan nog onszelf laten bedriegen? Of mooier gesteld: wie geeft ons dan nog iets om in te geloven? Hoe en waar wringen we de idealen er nog tussen, of valt dat ook al te meten? ‘Uw voorstel is voor 67,4% idealistisch meneer en is daarom ongeloofwaardig’. Nou. Geloven en geloofwaardig zijn....