A fish called ... Ignaas

Op 23 juni was ik te gast bij Bel10 en heb ik een eerste interview gegeven in het kader van mijn (bijna afgewerkt) boek dat in het vroeg voorjaar verschijnt bij Uitgeverij De Bezige Bij Amsterdam. Het thema van de dag was 'het nieuwe evenwicht' en ik heb er de vraag geopperd of een nieuw evenwicht de oplossing is dan wel het obsessief zoeken naar een evenwicht deel uitmaakt van het probleem. Hoe kort ook, het was een aangenaam gesprek. Met dank aan de interviewers Ruth Joos en Lieven Vanderstraete. Voor wie wil: je kan het gesprek nalezen op de site van Bel 10. Het interview herbeluisteren zal de komende dagen nog mogelijk worden gemaakt. De link hiervoor is deze . Vanaf 1u13 is het aan mij.

De afgelopen dagen verscheen er heel wat berichtgeving over de betaalbaarheid van dure medicijnen. Op vraag van Knack.be heb ik nog even enkele argumenten op een rijtje geplaatst: Voor de online versie, klik hier . Hieronder ook de volledige tekst Vragen stellen Van Martin Heidegger heb ik geleerd dat de wijze waarop je een probleem bevraagt, van grote invloed is op het soort antwoord dat je zal geven. Zo stuurt de vraag over dure medicijnen ‘wat met een half miljoen per patiënt?’ de lezer vanzelf naar het verontwaardigde antwoord: ‘veel te veel’. Het antwoord klinkt plausibel maar is de vraag wel juist gesteld? De discussie over de (terug)betaalbaarheid van medicijnen is zeer complex, alle oneliners ten spijt. Eerst moeten we nagaan of iets werkt of niet. Indien een medicijn niet werkt, heeft het geen zin om het toe te dienen en is de discussie voorbij. Als het een beetje werkt, moeten klinische specialisten uitmaken of het de moeite waard is om het voor te schrijven en on...

Enkele dagen terug dook een nieuw fenomeen de kop op: 'kid shaming': ouders die hun kinderen publiekelijk straffen en vernederen. Bijzonder opmerkelijk en zeker een analyse waard. Een eerste poging hieronder. Voor de online versie, klik hier . Hieronder is de tekst ook te lezen. Maoïsme anno 2015 Tijdens de felste dagen van grote roerganger Mao Zedong trokken de stoottroepen van de Rode Garde door China om vijanden van het systeem op te sporen. Een van de bekendste technieken die ze daarbij gebruikten waren de schuldbekentenissen: de beschuldigde moest zelf publiekelijk zijn deloyale houding tegenover de Volksrepubliek declameren, waarna hij of zij werd beschimpt, mishandeld of vernederd. Wat vandaag door het leven gaat als ‘kid shaming’ (DM090615) lijkt een online variant te zijn van die bedenkelijke traditie. Ouders schreeuwen hun kinderen toe voor de camera, vernederen hen door hun haar af te knippen of dwingen hen tot een schuldbekentenis. De gevolgen zijn dramati...