A fish called ... Ignaas

In het najaar verschijnt mijn nieuwe boek bij De Bezige Bij: Het empathisch teveel. Op naar een werkbare onverschilligheid. Op DONDERDAGAVOND 26 OKTOBER 2017 stel ik het in België voor in de theaterzaal van de Gentse Vooruit. Noteer nu alvast de datum. Een echte uitnodiging is voor later. In Nederland wordt er nog een voorstelling gepland. Later meer details.

Aan het einde van de maand juni waren er nog enkele debatten die alle aandacht vereisten: de NIP test, maar ook andere issues zoals militairen op straat. Herbekijk de Afspraak op vrijdag via deze link  waar die laatste discussie ook aan bod komt. Verder zijn er de vreselijke berichten uit Mosul en de onthoofdingen van kinderen. Op vraag van deredactie.be schreef ik een stuk hierover. Klik hier om het te lezen. Voorts ontving ik nog goed nieuws over 2 nieuwe publicaties: Healthcare teams as complex adaptive systems: focus on interpersonal interaction, met Dr. Peter Pype als eerste auteur en ik als laatste; Klik hier voor de link.  En de tekst over  Victims of disaster : can ethical debriefings be of help to care for their suffering? met mezelf als eerste auteur is nu ook gepubliceerd. Klik hier voor de link. De komende maanden wordt het wat kalmer op het front van columns en opiniestukken om me volledig toe te leggen op het afwerken van een nieuw boe...

Woede is een vorm van betrokkenheid Enkele maanden geleden besloot essayist Pankaj Mishra een interview over zijn boek  Tijd van woede  met de volgende zin: ‘Pas als politici durven te spreken over vragen als “wat maakt ons een mens?”, zullen ze in staat zijn onze woede te temperen’  (DS 11 maart)   . Misschien had Theresa May dat boek beter ter hand genomen. Want woedend zijn ze, de mensen die de brand in de Grenfell Tower in hartje Londen hebben overleefd. Samen met veel anderen. Maar niet alleen in Londen zijn mensen woest. Dat zijn ook een groot aantal kiezers die op Donald Trump hebben gestemd of op Geert Wilders. Allemaal schreeuwen ze hun ongemak uit. Vraag mensen hoe ze denken over politici en de onvrede staat centraal. En zelf zijn Trump en Wilders, maar ook andere demagogische leiders zoals Marine Le Pen, de hele tijd woest. De vraag naar de oorzaak van die alomtegenwoordigheid van onvrede of wrok, is makkelijk gesteld. Er een antwoord op ge...

Hopen op uitsterven? ‘We hopen dat ze uiteindelijk zullen uitsterven’, zo liet Etienne Vermeersch afgelopen weekend optekenen in een interview met  De Morgen  over de NIP-test en het bestrijden van genetische afwijkingen. De ‘ze’ slaat op mensen met Down waarvan een niet nader bepaalde ‘we’ hoopt dat ze uiteindelijk uitsterven. Het is niet mijn gewoonte om één zin uit een interview te selecteren maar deze quote maakt een wereld op zich uit. Hij leest als een vonnis. Niet alleen om wat er staat, maar ook door de onderlinge combinatie van de woorden. Allereerst het woord waarmee de zin begint: ‘we’. Over welk ‘wij’ gaat het hier? Wij Etienne Vermeersch, wij genetischeziekte- bestrijders? En dan die andere twee woorden: ‘uiteindelijk uitsterven’. Betekent het dat we in de toekomst alleen hen die het perfecte genetische plaatje kunnen voorleggen, bestaansrecht verlenen? Gesteld dat dit ooit de realiteit wordt, wie velt dan het vonnis over wat levensvatbaar is of niet? Wel...