A fish called ... Ignaas

Het regent oude wijven, maar wie houdt de paraplu hoog? Het viel wat tussen de plooien van geluidsnormen en politieke transparantie, maar vorige week verscheen een bijzonder bericht: als het wat meevalt – of tegenzit – zouden Zuid-Koreaanse vrouwen in 2030 als eerste de gemiddelde levensverwachting van negentig jaar bereiken. Daarna zullen andere landen volgen. Dat wijst een recent onderzoek uit onder leiding van Majid Ezzati, verbonden aan het Imperial College in Londen, en gepubliceerd in  The Lancet . Gemiddeld negentig jaar. Dan ben je pas een besje op je honderdste of zo. Fijn, maar hoe gaan we daarmee om? In onze samenleving hangt je sociale status vast aan je job. Geen werk, geen identiteit, geen activiteit, zo lijkt het wel. Wie je bent, is wat je doet. Daarom is met pensioen gaan ook veel meer dan het stopzetten van betaalde arbeid. Je verliest je identiteit en je sociale erkenning. Daarom zeggen zo veel gepensioneerden er snel bij dat ze nog actief zijn. Zomaar o...

Op vrijdag 24 februari was ik te gast bij Radio 1 Vandaag in Hilversum, voor een interview en een speech. Klik hier voor het interview.

Opiniestuk in  De Standaard, 20/02/17 Cultuur is de verfilming van onze twijfel In de mêlee van de dagelijkse realiteit mogen we, aldus  Ignaas Devisch , nooit ophouden grote vragen te stellen. Die zijn overbodig, maar o zo relevant. IGNAAS DEVISCH Wie?  Doceert medische filosofie en ethiek aan de UGent en de Artevelde-hogeschool, columnist van deze krant. Wat?  Zodra we even niet opletten, gaan we op zoek naar de zin van het bestaan. ‘Hoe kunnen we dit wakker worden noemen in een wereld die er alleen nog lijkt te zijn omdat ze verdwijnt?’ Met die vraag begint ‘En’, een gedicht uit  Koor , de jongste dichtbundel van Peter Verhelst. Het laat mij met verstomming achter en het is een typisch voorbeeld van een vraag die je wel kunt stellen maar waarop je geen pasklaar antwoord in huis hebt. Zoiets heet dan een grote vraag. Historica Sophie De Schaepdrijver riep in het interessante dubbelinterview met Josse De Pauw op om de grote vragen ...

Vanaf maandag 20/02/17 in de Morgen: het grote psychiatrierapport, door Sara Vandekerckhove en Femke Van Garderen. Zeer de moeite waard om lezen. Klik hier voor de online artikels. In de marge ben ik als expert betrokken geweest. Zie de link. 

Ethische mist In feite had dit stuk over iets anders moeten gaan. Maar dan is er die ongemeen dwingende actualiteit, over schimmige geldconstructies. En dat in de stad die me zo dierbaar is. Sinds ik de politieke actualiteit volg, heb ik altijd politici verdedigd tegen de gemeenplaats dat het allemaal zakkenvullers zijn. Vooreerst omdat het gewoon niet klopt, maar bovenal omdat ik principieel geloof in de oprechtheid van hard werkende mensen die zich engageren voor een publiek ambt. Dat ambt mag best goed worden betaald. In vergelijking met ceo’s of andere topkaderfuncties zijn politici zeker niet over­betaald. Dus bij discussies over loon­opslag voor politici heb ik altijd princi­pieel pro gepleit, tegen gemakzuchtige populisten in. Tenslotte wil je niet dat onverlaten de samenleving besturen. En hier en daar een beetje bijverdienen, lijkt mij evenmin problematisch. Zolang er geen belangenconflicten optreden en het om zaken gaat die je echt en zelf hebt gedaan. Evenmin ga i...

Voor het onlineplatform Wereldbeeld zal ik twintig weken lang, elke week een antwoord proberen geven op de grote vragen. Alles is te bekijken via sociale media en op de website van canvas.  De eerste vraag luidt als volgt: moet je elke dag leven alsof het je laatste is? Kijk hier voor het resultaat.

In de week van 6 februari is er een debat geweest over de verhouding van onderzoek tot regimes die op ernstige wijze de mensenrechten schenden. Met stukken van Prof. Eva Brems en Rector Rik Torfs is het debat opgestart. In het programma De Afspraak ging ik in debat met de rector. De uitzending kan via deze link worden herbekeken. Al mijn argumenten heb ik op een rijtje gezet in een opiniestuk, verschenen in de Standaard van 09/02/17. Zie hieronder voor de tekst Alleen ethische spelregels dienen de mensenrechten niet Ordediensten bijstaan van een land dat een ander land bezet, mensenrechten overtreedt en geweld structureel in het staatsapparaat heeft ingebakken,  Ignaas Devisch  weigert om dat met enkele ethische criteria goed te praten. IGNAAS DEVISCH Wie?  Doceert medische filosofie en ethiek aan de UGent en de Artevelde-hogeschool, columnist van deze krant. Wat?  In een politiek gewelddadige context past doortastend beleid, niet ...